Stukkietoeren 2.0 deel 1

Kon'nichiwa,

Een beetje op verzoek en een beetje omdat het zo bijzonder is en het altijd zo leuk is als jullie mee reizen heb ik mn blog maar weer eens opgestart.

Er zit alweer bijna een week op in het altijd mooie Japan. Wat een bijzondere week is het geweest zeg. Het is een totaal andere wereld hier dat kan ik je wel zeggen. Mooi maar anders en vol uitdagingen :-).

Donderdag na een probleemloze vlucht aangekomen in Tokio. Gelijk kennis gemaak met de efficientie van de Japanners. Binnen no time door de douane, baggage opgehaald en door costums. 5 minuten wachten voor de bus en hop op weg naar Tokio centrum. Heel bijzonder. Op een gegeven moment realizeerde ik me dat we in een soort van flat van snelwegen reden en wij zaten op de bovenste verdieping #3 wat in gebouwen taal overeen komt met #7-8. Heel apart hoef je je geen zorgen te maken over inkijk van de buren dan wel van het voorbijrazende verkeer. Maar door deze constructie lijkt het wel rustiger in de stad beneden, je hebt alleen lokaal verkeer. Bij het hotel aangekomen was mijn kamer al klaar wat natuurlijk echt super was. Spulletjes gedumpt, jas uit en op pad. Wat een wereld, zo anders. Mijn plan was om naar het imperial palace te gaan omdat ik dat kon lopen en er nog geen metro aan te pas hoefde te komen. Hele goeie beslissing. Overal liepen meisjes in super mooie kimono's, check. Het bleek een diploma uitreiking te zijn. Allemaal kids super mooi aangekleed, honderden en honderden liepen er rond in het park. Super tof. Het park was sowieso erg mooi. Niet veel gebouwen meer maar wel mooi onderhouden qua bomen etc. Heel bijzonder om te zien hoe gek die Japanners zijn van hun bloesem bomen. Hier en daar stond al iets in bloei en er werden heel veel foto's gemaakt. Mooi om te zien. Na een heerlijk rondje buiten in de opvallend frisse lucht van Tokio ben ik weer richting mijn hotel gelopen. Eens even bij de metro en trein gaan kijken om een plan te maken voor de volgende dag. Laten we zo zeggen, interessant. En toen stond ik bij Tokio Dome, wat een feest is dat zeg, onvoorstelbaar. Een pretpark midden in de stad, een achtbaan door een warenhuis en eten heel veel eten. Japanners kunnen echt heel veel eten en vooral heel veel zoet. Ik kan ze niet bij houden ;-). Ach en toen was het wel mooi geweest voor een eerste dag in een totaal andere wereld.

De volgende dag was het tijd voor de dierentuin, de PANDA's. Wow wat een bloesem bomen, nog niet vol in bloei maar het begint langzaam te komen. Zo bijzonder, als dat vol in bloei is moet dat waanzinnig zijn. En druk!!! Allemaal Japanners, daar zijn er heel veel van. In de dierentuin aangekomen was er een wachttijd van 20 min voor de panda's, heel bijzonder net of je voor de efteling voor een atractie stond te wachten. Maar zeker wel de moeite waard, erg leuk. Nog een beetje rond gelopen in de tuin, leuk hoor om te zien. Maar zo druk, op een gegeven moment werd er ook aangegeven dat het druk was en goed op je kinderen moest letten. Heb ik nog nooit gehoord in Blijdorp. Toen weer terug Ueno park in en kwam ik op een streetfood markt terecht. Zo cool... maar wat moet je kiezen. Uiteindelijk een soort van pannenkoek met heel veel kool en een ei in het midden gekozen, goede keuze. Maar zo tof die markt, al die mannetje die druk aan het koken waren. Ook wel dingen die ik niet zo goed aandurfde hoor. En toen door naar Sensoji tempel, nee niet normaal wat een mensen. In de aanloop naar de tempel zitten alleen maar winkeltjes met toeristen zooi. En je kon over de hoofden lopen, ik helemaal omdat ze zo klein zijn ;-). Maar wel een mooi complex zo alles bij elkaar. En toen naar de winkel straat met alle kook spullen. In die straat kun je echt alles kopen dat met eten te maken heeft of met restaurants. Dus ook al het nepeten dat in de etalages staat, zo cool. Het is bijzonder hoe goed sommige dingen eruit zien in plastic. Heel bijzonder. Mooi man en gewoon chopstick heaven, vind ik echt mooi dat soort dingen. Nog even gestopt in het mekka van de electronica maar dat is echt too much. Zo druk en nog niet eens qua mensen maar qua borden, reclames, filmpjes, muziekjes. Dat kan ik niet zo goed handelen hier, al die borden, kleuren, informatie, reclames, drukte overal. In de metro ook, die is overladen met reclames, heel bizar. Metro is overigens heel goed te doen, appeltje eitje bijna. 's avonds ben ik echt Japans gaan eten. Een klein tentje, in een automaat kiezen wat je wilt, betalen, kaartje trekken, plekkie zoeken en dan aan een heel klein tafeltje je eten naar binnen slurpen. Heel apart om aan een tafeltje te zitten en niet te kunnen zien wie er tegen over je zit door een schermpje. Vooral mannen daar, die dan een maaltijd naar binnen werken, heel apart. En sommige restaurants kunnen maar 10-15 mensen binnen zitten dus staan er enorme wachtrijen buiten, ook met de lunch. Anders.

Zaterdag morgen was het tijd voor de vismarkt.In principe moet je daar dan om 5.20 uur zijn om de tonijn veiling mee te maken. Dat ging ik niet redden had ik al besloten. Was een wijze keuze want hoorde van mijn nieuwe vriend uit Australie, Brad, dat hij mensen had gesproken die om 3.40 uur bij de veiling waren en #75 waren van de 120 die naar binnen mogen. Dus als ik daar om 5.15 uur was geweest was is ik toch mooi voor spek en bonen geweest. Nu was ik er om een uurtje of 8. DRUK!!!! Niet normaal, hier kon elk restaurantje maar 5 mensen binnen hebben dus er stonden gewoon enorm lange rijen voor elk restaurant. Dan is er enorm veel verkeer. Echt heel bijzonder daar.En dan die vismarkt zelf, nog nooit zoiets gezien. Zoveel vis, zulk grote tonijnen en levende vissen die in een zakkie met water werden verkocht. En die drukte en die bumpercards en die honderden kraampjes, bizar. Daarna m'n ticket halen voor de volgende stop. Ook weer een onderneming, zucht. Maar allemaal goed gekomen en de trein geregeld voor maandag. En toen naar de 6-voudige zebra oversteek plaats. Onvoorstelbaar, echt, alles op groen en gaan met honderden tegelijk. Je kon het, het beste zien van uit de starbucks dus heb ik me daar ook maar aangewaagd. Daar kwam ik te zitten naast mijn nieuwe Zweedse vriend Ole, dat was een leuk gesprek. Na afscheid genomen te hebben naar Tokyu Hands geweest, nou belachelijk wat een winkel. Daar verkopen ze alles in 10 voud ofzo. Van ellende ben ik maar weer weggegaan, kon het gewoon niet aan :-). Terug naar het hotel om even te rusten om daarna naar Disneyland te gaan. Dus ik moest met de locale trein ipv de metro. En toen opeens was het gedaan met de goeie bewegwijzering en stond ik daar op een perron zonder enig idee. Iemand aangesproken, die sprak een beetje engels en dus maar op goed geluk/geloof in die trein gaan zitten. Maar uiteraard kwam het goed. En daar was the magic kingdom. Nou gelukkig was ik niet alleen........was echt niet normaal die hoeveelheid mensen. Was ook eigenlijk niet leuk. Maar goed een beetje rondgehobbeld, ogen uitgegeken. Iedereen maar dan ook werkelijk iedereen loopt met zo'n Disney figuur op z'n hoofd, ook oma van 85. En iedereen loopt met min 3 Disney tassen. En iedereen loopt in een spliksplinter nieuw t-shirt of trui. Echt heel apart. Super leuk om dat allemaal zo te zien. Gelukkig ben ik ook weer terug in Tokio beland dus mijn eerste local train was een feit.

Zondag was het game time. Ik had kaartjes voor de Giants in Toyo dome (baseball), dat begon om 14 uur dus niet mega veel tijd daarvoor. Ik dacht laat ik even bij het imperial palace gaan kijken of er al bloesem is. WOW WOW WOW, zo mooi, zo mooi. Eingelijk zijn er geen woorden voor om het te beschrijven. Het was zo mooi, dat ik er gewoon een beetje emotioneel van werd. Dit is waarvoor ik ben gekomen en het voldoet aan al mijn verwachtingen en meer. Je kan wel foto's blijven maken. En nu was het nog niet eens 100% in de bloei, wat dit wel niet moet betekenen voor de rest van de trip, ik ben benieuwd. Gelukkig was heel Tokio en omgeving ook uitgelopen om foto's van zich zelf onder de bloesemboom te maken :-). Ja geweldig, echt de moeite waard. Toen sushi eten, yeah! Met zo'n lopendbandje.Vrouwtje naast me uitleggen hoe het allemaal werkt, met handen en voeten. Super cool en vooral lekker. Nou ja en dan naar het Tokio Dome met 49.999 andere mensen. Het is een overdekt stadion voor baseball. Wel relaxt nooit een rain out maar man wat werd het heet op een gegeven moment, ik was blij dat het geen zomer was. Ook weer heel bijzonder om mee te maken. Er was continue een team aan het zingen, echt bizar. Continu lawaai. Ik bedacht me er is helemaal geen stadion speaker maar dat had ook helemaal geen zin.Was een mooie pot,Giants gewonnen met 13-2 dus veel gebeurd. En dat maakte een einde aan het Tokio avontuur nu was het tijd om de rest van Japan te exploren.

Tokio samenvatten is lastig. Het is niet perse een mooie stad, buiten de bloesem dan. Het is vooral een sensory overload. Het is super super schoon en enorm goed georganiseerd. Ik vond het echt een super belevening en het was een goeie start om een beetje te wennen aan het Japanse.

Maandag dus op pad naar Hakone, een groot natuurpark ten Zuiden van Tokio, met uitzicht op Mount Fuji. Dus de eerste keer trein. Ging helemaal top. Nieuwe Japanse vriendin gemaakt die goed Engels sprak voor de verandering, heel fijn. Uiteindelijk in de bus naar het hotel, alleen maar Japanners, uiteraard. Een Japanse stijl kamer, geen bed en geen stoelen......wel super super lekker eten.

Zo nou zo'n Japans ontbijt na een nacht op een Japans bed is echt wel iets te veel van het goeie. Ach hoort er allemaal bij en rijst met gepocheerd ei met gestoomde makreel en miso soep is heus lekker. Goed gevoed ging ik op weg om mijn rondje te maken door het Hakone park. Eerste stop was het boottochtje, ik was een beetje vroeg dus eerst een wandelingetje over de ceder avenue. Super mooie bomen, heel oud en het ruikt zo lekker. Toen aanmonsteren op het piratenschip. Echt te bizar voor woorden. Super leluke boten zijn het maar het is dan ook wel weer grappig. Onderweg al een voorzichtige glimp van Fuji opgevangen. Aan de andere kant van het meer (meer ligt op 750 meter boven zee nivo) in de kabelbaan gestapt. En op weg naar het hoogste punt om de zwavel bronnen te bezoeken.Onderweg een adembenemend uitzicht op Fuji, het was zulk helder weer en hij werd steeds mooier, zo cool. Leuk om te zien hoe die Japanners ook helemaal gek worden als ze die berg zien, echt hun nationale trots. Boven op de berg was wel interessant met al die zwavel bronnen. Stinken, uiteraard maar wel een mooi gezicht. En natuurlijk zwarte eieren gegeten. De eieren worden in het water van de bron gekookt en worden door de mineralen zwart. Het schijnt dat als je er eentje eet je 10 jaar langer leeft. Dus ik heb ze gelijk alle 5 op ;-). Nee hoor dan ga je waarschijnlijk eerder dood door te hoog cholesterol. Heb er 2 op, dacht 1 voor de 10 jaar en 1 voor de gezondheid, de rest maar weggegeven. Ze smaakte gewoon naar ei, niets bijzonders. Daarna met zo'n kabel treintje bijna recht naar beneden gegaan (dat kan natuurlijk niet). Daar nog wat rond gelopen en lekker een ijsje zitten eten in de zon, fijn hoor vakantie. Hier en daar nog wat gegeochaced en toen in de treinterug naar het begin/eindpunt. En toen weer terug naar van god en alle mensen verlaten hotel.

Morgen spannend avontuur, de eerste echte grote treinreis met overstappen, locale treinen etc. Naar een plek waar niemand hier van heeft gehoord. Als ik zeg dat ik naar Tsumago/Nagiso ga dan staat iedereen me aan te kijken met een lege blik. Dus ben benieuwd waar ik terecht ga komen. Het is dat een van de fysio mensen er ook is geweest dus het bestaat. Nou ja ik ga het mee maken morgen en jullie gaan er ongetwijfeld over horen.

Helaas is het foto's uploaden naar tablet niet gelukt, dus hopelijk volgen die later.

Sajonara,
Astrid