Bergen, bloesem, lekker eten

Ko'nichiwa,

Tralalala wat een feestje hier in het land van de rijzende zon. Het is zó mooi en bijzonder en anders. Er zit alweer een week op, sterker nog er is nog maar 1 week over, helaas.

Afgelopen week veel op reis geweest. Ik liet jullie achter in Hakone, waar het de volgende dag slecht weer was en ik dus super veel geluk heb gehad met het zien van Mt Fuji. Goed op pad naar het onbekende Tsumago. 3x overstappen maar ging echt allemaal helemaal top. Eerst de bullet train, wat een beleving zeg. We gingen 285 km/hr. Je zit er beter in dan in een vliegtuig. De trein lijkt wel een beetje op de romp van een vliegtuig. Goed, gezellig zitten kletsen met mijn nieuwe Aussie vriendin Laurel. Was echt wel weer even tof om mensen te spreken. Uiteindelijk in het laatste boemeltje kwam ik Edward tegen mijn nieuwe vriend uit de UK. Was gezellig, hij was een beetje op de bonnefooi op pad, tegenover gestelde van mij zeg maar ;-).Taxi gedeelt naar het dorp, daar scheide onze wegen, hij ging hiken. Ik ging naar mijn Raykon.

Ok dat was interessant. Schoenen uit bij de deur, slippertjes aan. Kamertje was 3x3 met een tafeltje met kussentjes. Bed/futon in de kast. WC en douche gedeelt. Oh ja klein detail geen deur, alleen schuif-rijstpapier-scherm. Op de grond eten, overigens wel waanzinnig goed eten. Het was een soort camping zeg maar, als je nl buiten je kamertje kwam was het nogal koud, die rijstevelletjes houden de kou niet zo goed buiten. Maar het was een leuke ervaring. Weer een hoop interessante mensen ontmoet. Omdat wij Westerlingen niet zo goed op de grond kunnen leven kom je toch snel samen in de gezamelijke ruimte om op een bank te zitten. Maar goed al daar aankomen was het dramatisch weer maar toch erop uit getrokken. Het heeft wel wat misterieus zo in die bergen met regen en mist. Verder maar een beetje een rust momentje ingelast en de komende dagen geplaned.

De volgende dag was het stralend weer (uiteraard). Dus op het gemakkie naar het dorp gelopen. Waarom is dit dorp dan zo speciaal, omdat het vroeger op de postroute lag van Tokyo naar Kyoto en in oude glorie is hersteld. Super mooi hoor, echt van die Japanse huizen met van die tralie schuifdeuren. Blijkbaar wordt dit dorp ook veel gebruikt voor films. Maar goed het stelde verder niet zoveel voor, in 20 min was je er wel door heen. Dus maar een beetje gegeochached. Kom je toch weer op bijzondere plaatsen, zoals een waterval met een super, mooi gezicht over het dal. 's middags/avonds heb ik een tijd zitten praten met een Engelse Nan die met haar kleinzoon op reis was. Super leuke mensen en die vrouw was echt overal al geweest. Inspirerend geprek.

Volgende dag was het weer op pad naar de volgende stop.Takayama, een dorp in de vallei van de Japanse Alpen. Het was weederom slecht weer. Maar het was zo mooi onderweg, met de mist tussen de bergen en de bloesem. Het is zo mooi. Ik kwam uiteindelijk naast een Israelische mevrouw te zitten. Ik had eigenlijk nog nooit met iemand uit Isreal gesproken. Was echt een heel fijn gesprek en weer veel geleerd. Toen ik in Takayama wilde gaan lunchen kwam ik die mevrouw met haar man en vrienden tegen en vroegen ze om mee te lunchen. Een mooie ervaring, dit is wat het reizen zo bijzonder maakt. Maar goed ondanks het slechte weer moest er toch echt toeristje gespeeld worden. Dus winterjas aan en op pad. Er lag daar nog overal sneeuw, bizar. Ik was naar het openlucht museum gelopen maar daar was dus nog steeds best veel gesloten door herstel werkzaamheden door het weer. Wel heel bijzondere huizen hoor, zonder een spijker te gebruiken in elkaar gezet. Kunstenaars zijn het die Japanners. Jammer gewoon dat het weer dan zo slecht is, het is niet anders. Op de terug weg kwam ik langs een tweede/derde hands kimono winkeltje, geweldig. Kon uiteraard niet weg zonder stukjes stof te kopen. 's avonds lekker ramen gegeten, het eten is hier zo lekker. Zoveel meer dan sushi. Ik wil niet meer terug naar boerenkool en macaroni met een prutje. Ben hard opzoek naar een kookboek maar das heel lastig.

En de volgende dag was het 25 graden, dus van winterjas naar korte broek in 24 uur!! Beter wel, mooie blauwe luchten. Beetje rond gelopen door de stad, langs de ochtend markten maar die vielen een beetje tegen. Oud regerings gebouw bezocht, heel bijzonder. Respect hoor voor die mensen hier dat ze zo op de grond kunnen leven. Daarna nog even door little Kyoto gelopen. Heel veel tempels, zeer bijzonder. Ook enorme begraafplaatsen, echt onvoorstelbaar. En al die tuinen zijn zo mooi, die bomen. Echt er zijn bomen bij van 1200 jaar oud. Ze worden ook aan alle kanten gestut. Echt heel tof om te zien. Volgende dag wer een stukkietoeren naar Kanazawa, aan de kust. Wat was het weer geweldig onderweg. Zo veel sneeuw nog. Donderende ijswater rivieren en toen kwam de bloesem weer. In Kanazawa was de bloesem deze 2 dagen op z'n hoogte punt. Het is echt zo mooi en niet in woorden te vatten. Het is nog mooier dan ik me had voorgesteld. En het weer was hier echt slecht de afgelopen 2 dagen maar dan nog is de bloesem te mooi om waar te zijn.

Er zijn hier ook van die Geisha districten met theehuizen. Heel tof al die houten huizen met schuifdeuren. Had van de week Memories of a Geisha weer gekeken en het klopt ook gewoon. Helaas nog geen Geisha gezien, ik zou ook lekker binnen blijven met dit weer. Ook heel veel kimono winkels hier, kunstwerkjes zijn het. Maar goed morgen weer verder naar Kyoto, ik ben zo benieuwd. Volgens mij is het daar echt super mooi, sowieso veel bijzondere dingen te zien. Helaas is de bloesem daar al over z'n hoogte punt heen maar dat mag de pret niet drukken, wordt vast toch heel mooi. In ieder geval zou het droog moeten zijn.

Ik moet toch even wat kwijt over die WC's hoor, wat een gedoe. Ten eerste ze zijn super schoon, top! Echt maakt niet uit waar je gaat. En dan heb je optie tussen een gat in de grond of een bedieningspaneel waar je geen snars van snapt. Maar ik moet toegeven dat als je doorweekt bent van de regen het best lekker is om even op een verwarmde toiletbril te zitten :-). Rare jongens die Japanners.

Ik vind het hier echt super tof, het is een waanzinnige reis. Zo veel moois al gezien en kan veel meer bij. Eerlijkheid gebied me wel om te zeggen dat het wat eenzaams heeft. Ik had verwacht veel meer mensen tegen te komen, mensen die dezelfde reis doen. Maar als je pech hebt en naast een Japanner zit in de trein zijn er dagen bij dat ik met niemand praat. Best wel raar. Begrijp me niet verkeerd, ik zou het zo weer doen hoor want het is echt waanzinnig maar ik had verwacht dat het qua reizen anders zou zijn. Maar ja hotels zijn natuurlijk ook anoniemer. Ach ik koester de ontmoetingen die ik al heb gehad en die vast nog gaan komen. En gelukkig bestaat er whatsapp en faceboek :-).

Het is gelukt om wat foto's te uploaden in dit land van de techniek (dus gewoon bijna nergens wifi op de kamer). Helaas zit er vuil op mijn sensor, wat heel duidelijk is op de Mt Fuji foto's, heb een hoop poets werk te doen als ik thuis ben. Foto's dus helaas niet helemaal top maar geeft een indruk. De mooie bloesem van de afgelopen dagen wil nog niet lukken, misschien volgende keer.

Sayonara
Astrid