Het eerste weekje van bijzonderheid

Namaste!

Nou wat een land zeg, heel bijzonder. Heel anders dan wat ik ooit eerder heb gezien. Chaotisch, druk, smog, kleuren, slechte wegen, veel mensen, veel verkeer, veel geuren, veel geluid maar ik vind het gaaf.....

Het is een takke eind weg. Eerst 6 uurtjes naar de Emiraten, daar 2 uurtjes wachten en dan door naar Kathmandu nog 4 uurtjes. Vervolgens een uur bij de douna. 1 mannetje om te betalen, 1 mannetje om een nummertje te noteren, 1 mannetje om een stickertje te plakken en 1 mannetje om een handtekening te zetten. Maar goed allemaal aardige mensen, heel anders dan de Amerikaanse immigration bv. Toen stonden daar m'n oom en tante EN Dorieke en Karel. Zo cool, was zo blij. Kreeg helemaal gezellige bloemetjes en sjaaltjes helemaal top. En gelijk de gekte van Kathmandu in om naar het Guesthouse te gaan. Heel bijzonder. Guesthouse is ok, hele harde bedden maar verder goed. Ziet er gezezllig uit aan de buitenkant en aardige mensen. Al met al prima.

Volgende morgen lekker in het zonnetje zitten ontbijten. Ja wel mensen ik heb gewoon weer mooi weer op vakantie zoals het normaal altijd is. Maar goed het is pas een paar dagen maar het is prima te doen. Graadje of 25 overdag en 's avonds wat chilly maar prima.

Na het ontbijt heeft mijn tante me meegenomen naar de bazars, helemaal geweldig. Al die kleine straatjes met die kleine winkeltjes. Heel bijzonder. Het is wel apart want je moet goed uitkijken waar je loopt zodat je je rug of enig ander onderdeel van je lijf niet breekt. Vervolgens moet je oppassen waar je loopt en niet overreden wordt door een motor. Gelukkig toeteren die 24/7 en als ik zeg 24/7 dan bedoel ik 24/7. En vervolgens gebeurt er zoveel om je heen wat je wilt zien, het is om gek van te worden. Al met al een toffe ervaring.

's Middags naar de dierentuin met de familie van het Guesthouse. Heel erg leuk. Zo anders dan bij ons maar heel leuk om te zien.

Dinsdag zijn we naar Pashupatinath geweest. Een groot tempel complex in Kathmandu. Het was Shiva Ratri, Shiva's verjaardag. En dan gaan er heel veel mensen naar de tempel om te bidden en verlost te worden van al hun zonden. Er zijn dan ook allemaal Sadhu's (de heilige mannen). De Sadhu's roken marihuna tijdens gebed en zoals je je kan voorstellen zijn dat niet alleen de Sadhu's maar de local bevolking vind dat ook interessant. Maar goed wij daar naar toe, gelukkig waren er maar zo'n 700.000 mensen. Toen we bij het complex aankwamen stonden er rijen niet normaal meer. Wij zijn naar de achterkant gelopen en dan zo het complex in. Was wel druk maar niet overdreven. Tof om die Shadu's te zien en al de verschillende gebouwen in de tempel. Maar goed toen we naar beneden liepen richting de grote tempel, de belangrijkste was het ZO druk. Dat was wel even een momentje dat het niet meer zo leuk was allemaal. Maar we zijn er zonder kleer scheuren vanaf gekomen. Een hele ervaring.

En ik heb mijn eerste wilde apen gezien. De eerste was natuurlijk helemaal tof maar na de 100ste ben je er wel weer klaar mee ;-). Wel grappig hoor, gaan wij dan voor naar de dierentuin en daar zitten ze een beetje levenloos te zitten en hier rennen ze rond en spelen helemaal top.

Ik ben ook naar de seeing hands geweest. Dat is geweldig. Het zijn blinde Nepalezen die massages geven. Het is een stel Engelse die dit opgezet hebben. Ze krijgen een opleiding en gaan dan in het instituut werken. En ze zijn super goed. Zoals al eerder gezegd de bedden zijn erg hard hier en mijn rug redt het toch niet helemaal hier maar with a little help from my new friends gaat het een stuk beter.

Dinsdag en woensdag ben ik met Shree my tourguide rond aan het rennen geweest door Kathmandu en de Valley. We zijn naar Bhaktapur en Patan geweest en hebben diverse sites in Kathmandu bezocht. Ik kan je verzekeren er zijn heel veel tempels en stupa's in Kathmandu en omgeving en daar horen heel veel goden en budha's bij. Heel gaaf en Shree wist heel veel te vertellen dus dat is wel erg leuk. 2 intense dagen maar erg leuk.

Op dinsdag middag reden we terug naar het guesthouse en toen stonden we in een file op een of andere zandweg in de stad. Dus ik zit een beetje uit het raam te staren en denk nog wat een schattige geitjes. Komt er een meneer aan lopen en die neemt een van die geitjes mee. Ik denk nog nou hij zal wel naar binnen moeten het begint al laat te worden. Rijden we 2 minuten later 3 meter door staat die vent gewoon de keel van dat geitje door te snijden en hem leeg te laten lopen in een teiltje. Ja dan is het toch wel een beetje een andere wereld zeg maar dat zie je niet als je op de A20 in de file staat.

Donderdag ging het volgende grote avontuur aan en ik ging met de bus naar Pokhara. Om 7 uur op pad naar de bus en om 7.30 uur vertrok de bus. Ik had mijn nieuwe Franse vriend Pierre naast me zitten. Dat was erg gezellig. Bleek achter me een NL stel te zitten die in Wageningen hadden gestuurd en zei had levensmiddelentechnology gedaan, was ook erg grappig. En met de lunch maakte ik nog kennis met Heidie mijn nieuwe Duitse vriendin. Best leuk weer zo al die mensen ontmoeten en lekker kletsen. Maar goed de busreis is wel een onderneming hoor. Vorig jaar vond ik de wegen in Noorwegen slecht en soms best smal nou vergeleken met hier waren dat toen enorm relaxte snelwegen bij wijze van. Soms denk je echt dat gaat niet goed komen met die auto, die vrachtwagen, die hond en wij maar toch is er nix gebeurt, heel bijzonder allemaal. En soms ga je 80 km/hr en soms ga je 20 km/hr maar meestal zo'n 35 km/hr dus daarom duurt het allemaal zo lang. Maar het uitzicht is geweldig, heel bijzonder. Al die terrassen voor de landbouw en de rivier beneden in het dal allemaal heel mooi. En dan rij je langs allemaal van die kleine huisjes, ja indrukwekkend.

En toen was ik in Pokhara en kwam Dorieke daar aanlopen om me op te halen van de bus. Dat is dan zo leuk. En ze wonen echt in een tof huis, zo lekker tussen al die Nepali, gewoon leuk. En ze hebben een lekker dakterras in de zon met uitzicht op de himalaya. Had ik al gezegd van die zon? Heerlijk hoor, graadje of 28 ofzo, heel bijzonder. Helaas zijn de bergen van de mist zeg maar dus je kan ze niet altijd zien maar wel in ochtend dan zijn ze er wel even. Vrijdag ochtend heeft Karel me meegenomen naar een klooster hier op de berg. Hij rennen naar boven ik met trap. Nou dat is wel wat anders dan naar de 8ste klussen in Vlaardingen. Maar het was een heel erg mooi gebouw en het was het zeker waard. Daarna zijn we nog een stukje doorgelopen naar boven en hadden we een prachtig uitzicht over de Anapurna, dat is toch wel echt machtig mooi hoor. Heel bijzonder.

En vanmiddag zijn we boodschappen gaan doen op de locale markt. Leuk leuk leuk, ik blijf dat echt helemaal geweldig vinden. Beetje rond lopen, beetje struinen en kijken wat er allemaal te koop is. Heel tof. En nu lekker in de zon een beetje stukje schrijven. Had ik dat al gezegd van die zon? Al veel gedaan en gezien de eerste week en aankomende week lekker bij Dorieke en Karel zijn en hier rond kijken en plannen maken voor de rest van de tijd. Ik hoop dat ik een trekking kan gaan doen maar het gaat rug technisch waarschijnlijk niet lukken dus ga ik kijken voor dagtochten etc. Gaat goed komen.

Weet je wat, ik geniet …................. ;-)

Namaste!!
Astrid

Foto's volgen later