Weekje Pokhara

Namaste!

Een weekje Pokhara deze keer met heel veel ontmoetingen en mooie dingen zien. En een week met enorme bergen in de achtertuin.

Dat is echt wel heel bijzonder hoor om uit je raam te kijken en de Fishtail te zien. Althans als het helder is. Het weer is fantastisch maar zo rond 11 uur beginnen de wolken voor de bergen te komen en dan zijn ze weg, heel jammer. Maar het is echt heel bijzonder om ze te zien.

Vorig weekend was het een huis vol mensen hier, erg gezellig. 2 dames gingen mee doen aan de triatlon die een paar dorpen verder op werd georganiseerd. Het vriendje van 1 van de meiden had helaas zijn arm gebroken maar was er wel voor de gezelligheid. Het was erg tof, super mooi locatie. Bij een meer met op de achtergrond de bergen, Begnas tal was de locatie. Super mooi, zo bijzonder. Ook er komen was interessant met de local bus, anders laten we dat maar zeggen. Maar ook dit was uiteindelijk wel een toffe ervaring. Nou ja en dan een beetje kijken naar al die mensen zwemmen, fietsen en rennen in die hitte, leuk. Het waren veel vrijwilligers of expats die meededen. Erg leuk om met die mensen te praten over hoe zij Nepal ervaren. En wat me opvalt is dat zoveel mensen langer willen blijven dan dat hun assigment duurt, blijkbaar heeft dit land iets.

Overigens een nieuw dankbaar onderwerp gevonden, bootjes. Ze hebben hier allemaal van die houten bootjes in allemaal gezellige kleuren, ik denk dat ik al zo'n 250 foto's heb gemaakt van ze :-). Maar dat zullen jullie wel zien bij de foto's.

Zondag was een relax dag met een beetje bootje varen op het meer bij Pokhara. Super relaxt, hoewel misschien iets minder relaxt voor de gene die moesten fietsen. Nog meer mensen ontmoet, ik heb zoveel nieuwe mensen ontmoet en een praatje meegemaakt dat het me allemaal een beetje begon te duizelen. Maar blijft leuk om naar mensen hun verhalen te luisteren en hun motivaties te horen.

Maandag ben ik op ontdekking gegaan in Pokhara, lake side. Het toeristen gebied van Pokhara. Was zeker leuk. Zat op een geven moment aan het water een beetje voor me uit te staren toen ik aan de praat kwam met een chica naast me. Bleek een Nederlandse te zijn en ze was met 2 anderen een documentaire aan het maken over vrijwilligers in Nepal. Gezellige gasten, ben met ze gaan lunchen. Zo leuk hoe enthousiast ze waren, helemaal goed.

Dinsdag had ik een expeditie naar de Peace Pagoda. Staat boven op de berg en dan zou je een enorm mooi uitzicht moeten hebben over de Himalaya. Er zijn 2 manier om er te komen, 1 met een bootje overvaren en dan naar boven klussen, 2 met een taxi omhoog en dan nog een stuk met de trap. Dus ik had gekozen voor optie 2 voor naar boven en 1 voor naar beneden. Nou ik snap wat ze bedoelen met slechte wegen, wow. Het is onvoorstelbaar dat die kleine autootjes dat allemaal overleven. Maar goed boven aangekomen zonder noemenswaardige kleerscheuren was daar dan de Peace Pagoda, het is een stupa boven op een berg. Erg mooi. Helaas was er alleen helemaal nix te zien van de Himalaya, dat was nogal balen zeg maar. Het was zo heiig, niet tof. Maar goed het is wat het is en je kan er niet veel aan veranderen dus de afdaling ingezet. Dat was interessant, het was vooral fijn om naar beneden te gaan en al die mensen omhoog te zien klussen. Weer allemaal gezellige mensen ontmoet onderweg. Ik moet wel zeggen dat ik blij was dat ik beneden was. Was toch wel een hele onderneming. Helaas heeft dit wel aangetoond dat ik geen trekking kan gaan doen. Mijn rug is niet goed genoeg en ik begreep dat deze weg naar beneden redelijk goed te doen was in vergelijk met trekking paden. Heel erg jammer, dat had toch wel een van de hoogte punten moeten worden. Maar ach dan moet ik maar gewoon een keer terug voor de trekking, ook niet verkeerd.

Ook al is het hier schitterend weer en is het helemaal niet nodig om naar musea te gaan ben ik er woensdag toch eentje gaan bezoeken. Het moutain museum. Erg grappig, enorm jaren 70 maar heel erg leuk om te zien. Als je ziet waar ze in de begin jaren de bergen mee opkluste dan is het niet voor te stellen dat ze er niet allemaal zijn doodgevroren. Respect. De rest van de dag besteed met een beetje rond lopen en kijken hoe andere mensen aan het werk zijn :-). De vrouwen zijn er hier maar druk mee met de was en alles. En waar de mannen druk mee zijn is me nog niet helemaal duidelijk. Voornamelijk bij elkaar een beetje zitten ouwenhoeren geloof ik. En staren, maar goed als je terug staart houden ze er uiteindelijk wel mee op. Ben goed geworden in staren en negeren.

Donderdag had ik ook helemaal een expeditie, ben naar Bandipur geweest. 2 uurtjes rijden van hier. Het blijft bijzonder het verkeer. Het laatste stukje naar boven naar Bandipure was echt een te smal weggetje. En ik zat maar te hopen laten we niet een of andere bus oid tegenkomen en ja hoor een vrachtwagen. En alles gaat dan gewoon goed, het blijft toch Nepal, anders.

Bandipur is echt een aanrader als je ooit naar Nepal gaat. Enorm levend openluchtmuseum. Heel bijzonder, allemaal oude huisjes met van die gezellige winkeltjes eronder met van die schattige houten deurtjes ervoor. Vind het dan altijd wel een beetje ingewikkeld om foto's te maken, ik bedoel die mensen wonen daar toch gewoon. Maar goed het was erg leuk om er rond te lopen en zo stil en rustig. Denk dat ik maar 12 andere toeristen heb gezien. En de kids waren net uit school en die waren dus enorm van de tuut tuut tuut druk. Allemaal mee lopen en Namaste! Hello Hello, where are you from. En bij de eerste denk je nog wat schattig en en wat spreken ze goed Engels maar bij nummer 46 was ik er toch wel goed klaar mee zeg maar. Hoort er allemaal bij. Na een spannende terug rit met 3 bijna dood ervaringen was ik toch wel weer gewoon thuis gekomen in 1 stukje.

Vandaag was een verplichte relax dag omdat de buik het allemaal niet zo leuk vond. Dat is wel echt balen hoor want Dorieke en Karel hadden een trouwerij vandaag en dat had ik wel mee willen maken. Maar goed ik ben aan de wandel geweest hier in de buurt naar de locale shopping gebeuren. Is ook erg leuk, zo lekker kleurrijk en gezellig. Ik blijft dat echt heel tof vinden al dat locale gebeuren, zo anders dan bij ons.

Nou dat was een weekje Pokhara, helaas geen trekking dus maar volgende week ga ik op olifanten rijden en neushoorns zoeken en vogels spotten. Komt goed.

Voor nu Namaste en tot de volgende keer.

Astrid