Week 5 een weekje Zweden

Hej!

Week 5 alweer, ben nu echt een maand onderweg (woensdag). Begint nu tot me door te dringen dat het toch wel meer is dan alleen maar een vakantie van 3-4 weken. Tof hoor, lekker 3 maanden toeren, heel bijzonder. Weekje Zweden deze week.

Nadat ik zaterdag mijn blog had geplaatst kwam Tineke me halen om in de Lavo te komen zitten en een bakkie te doen. Dat was geregeld vanuit de camping, camp vuurtje erbij en gezellig kletsen met de andere mensen van de camping. Tineke en Klaas (niet verzonnen deze keer) uit Stonecity (hun eigen woorden), mijn nieuwe Letse vrienden waren er en nog een Noorse setje. Was best gezellig zo, leuk idee anders zit iedereen toch maar een beetje voor zijn caravan of in zijn hutje. Top!

Zondag was weer een #stukkietoeren dag. Ben naar Gällivare gereden. Je moet dan een stukje door Finland (100 km). Het was weer heel anders dan in Noorwegen, raar verhaal natuurlijk maar dat stukje Finland en het eerste stukje in Zweden zijn anders. Deed me een beetje aan een mega Hoge Veluwe denken. Zandverstuivingen en duinen met dennenbomen, berkenbomen en meren (die zijn er misschien minder in de Hoge Veluwe). Ik vond het mooi. Ik snap niet zo goed waarom mensen Zweden saai vinden, ik vind het echt mooi. Maar goed de dag was goed begonnen qua weer maar een uurtje voor ik op de camping was begon het te regenen en toen ik op de camping kwam ben ik maar in de jeugdherberg aldaar gegaan. Grappig hoor weer een nieuwe ervaring.

Uiteindelijk was het droog en ben ik nog een stukje gaan wandelen in het bos hier achter. Kwam nog een wezel tegen. Wat een schatje, klein beesie helemaal nieuwsgierig enzo, heel leuk. Het is hier wel fijn lopen in het bos omdat het ook echt bos is en niet van die onmogelijke stenen, was ook wel weer even fijn. En het ruikt zo lekker, naar de kerst. Nou is het immers ook bijna kerst dus dat kan kloppen.

's avonds in de jeugdherberg wass dus gewoon heel leuk en gezellig. Er waren mensen uit Canada, Duitsland en Noorwegen. Die Noren heb ik in mijn hart gesloten. Ten eerste kwamen ze van de Lofoten, dat zijn bevoorrechte mensen dat ze daar mogen wonen. Maar het tofste was wel dat ze dus een week vrij hadden omdat ze naar IKEA gingen. Hoe geweldig is dat, ze waren 750 km (enkele reis) aan het rijden naar de IKEA aan de Finse grens in Haparanda. Ze hadden ook naar Trondheim gekund maar de wegen zijn zo slecht in Noorwegen dus gingen ze maar naar Zweden/Finland. Ik vond ze helemaal geweldig. Maar echt leuk hoor zo met al die verschillende mensen met hun verschillende verhalen.

Maandag lekker een beetje relaxed gedaan, qua rijden. Ben naar Jokkmokk geweest. De namen zijn hier overigens een beetje raar zo af en toe en moeilijk uit te spreken maar als je ze in het Sami moet uitspreken is het echt onmogelijk. Maar goed Jokkmokk dus, daar is een Sami museum en dat wilde ik graag zien. Erg leuk museum, leuk opgezet. Veel geleerd, het is een bijzonder volk. Ben daarna nog even naar de Poolcirkel gereden gewoon omdat het kan. Wilde gewoon zo'n kansloze foto van dit is de poolcirkel. Wist je dat de poolcirkel gewoon 180 km per 40.000 jaar op en neer schuift, raar verhaal toch. Maar goed tick in de box zullen we maar zeggen. Overigens was het daar wel weer op gehouden met zachies regenen zeg maar.

Op de terug weg naar mijn tijdelijke huis kwam ik door Porjus. Daar is een grote waterkracht centrale. Ik ben eerst bij een uitkijk punt geweest waar je de rivier kan zien die er niet meer is. Waanzinnig, of je in een soort grand canyon staat te kijken. Heel tof. Toen was het weer droog. En daarna ben ik naar de oude centrale geweest. Kreeg daar een persoonlijke guide tour van een Sami meisje. Weet niet wat leuker was, de centrale of het Sami meisje. De centrale was echt heel bijzonder, zeker als je het verhaal hoort hoe het gebouwd is. Alle materialen moesten naar de plek gesjouwd worden 50 km met 50 kg op je rug een enkeltje. Maar met dat Sami meisje kletsen was heel bijzonder. Ik mocht haar alles vragen. Zo mooi. Volgende week gaat ze weer met de hele familie naar de bergen samen met de rendieren. En ik vroeg haar of dat ze zelf ook Sami wilde blijven, het zwerven zeg maar. En dat wilde ze heel graag, haar eigen rendieren en dan maar gaan. Ik vond het zo bijzonder om met haar te praten.

Dinsdag was ook weer een #stukkietoeren dag. Ben van Gällivare richting de Finse grens gereden en dan zo naar beneden tot aan de bocht die daar zit tussen Zweden en Finland om dan in Frevosören aan de Botnische golf uit te komen. Het was een mooie tocht. Je rijdt dan helemaal lang de rivier en dat was erg mooi op sommige plekken. En heel grappig want midden op de rivier loopt de grens. Het was super mooi weer dus heerlijk rijden en rond kijken en af en toe even van de zon genieten. In Pajala heb ik nog even bij de grootste zonnewijzer van de wereld gekeken. Grappig hoor en hij werkte nog ook.
Wederom over de poolcirkel uiteraard, wat betekent dat de midzomernacht zon nu toch echt over is. Ik denk dat de zon nu wel 5 min oid “onder” is per nacht. Uiteraard moest ik toch even stoppen bij de Poolcirkel en het is daar dat ik Urpo en Jonas ontmoete (nee echt niet zelf verzonnen). Jonas was van Zuid Zweden naar het uiterste puntje aan het lopen. Hij was nu 89 dagen onderweg en moest nog zo'n 2.5 week. Hij had een bagage karretje aan zijn middel hangen en zo liep hij het hele land door. Ik zeg respect. Aardige gast, grappig zo midden op de poolcirkel. Urpo is een wat oudere man die de wereld aan het redden is. Hij heeft zijn auto weggedaan en gaat de global warming oplossen voor ons, ik zeg goed streven. Het was leuk om met die gasten te kletsen. Ik mocht met ze mee lunchen of avond eten mocht ook blijven overnachten maar ben toch maar gewoon door gegaan. Moet immers naar Helsinki toe ;-). Op de camping aangekomen lekker op het strand gelegen. Weliswaar drijven er, bij wijze van spreken, nog ijsschotsen op het water maar de zon was er. Heerlijk even zo, knap je van op.

Woensdag ben ik naar de Kerstman geweest. Was nogal een stukkie weg zeg maar. Had ik weer eens niet bedacht. Ik dacht nl zo'n 120 km van de kaart begrepen te hebben maar het was meer een soort van 180 km. Maar ja je moet toch de kerstman zien denk ik dan en het is altijd dichterbij dan dat ik het vanuit Rotterdam moet rijden. Het was wel grappig maar een tikkie commercieel. Echt niet normaal meer. Alleen maar souvenir winkels met crappy souvenirs. Ik dacht leuk een paar nieuwe kerstballen kopen maar helaas allemaal rotzooi. Ben wel met de kerstman op de foto geweest gewoon lekker mee doen met die commerciële zooi. Dat was dan wel weer leuk gedaan, het hele huis van Santa. Maar zijn buren zijn de ittalla outlet en de swarosfki, raar verhaal. Iedereen op de streep van de poolcirkel staan geweldig om te zien. Ben er nu 6x overheen geweest ben nu wel klaar met de poolcirkel.

Het postkantoor van de Kerstman was overigens wel heel leuk. Onwijs gaaf om te zien waar de post allemaal vandaan komt en hoeveel het wel niet is. Ze hebben een wand met postvakjes en elk land heeft zijn eigen postbusje en daar liggen de brieven in. En je kunt alvast kerstkaarten sturen die gaan dan in de speciale bus en die posten zij dan rond de kerst. Geniaal gewoon.

Maar het is een rare ervaring om met 30 graden bij de kerstman op bezoek te gaan en kerstliedjes te horen. Maar ben wel blij dat ik ben gegaan. Als je aan me vraagt moet ik er ook naar toe als ik in de buurt ben, dan zou ik zeggen 180 km misschien beetje boel maar als je in de buurt bent en je moet er een stukje voor om zeker doen. Maar ach voor mij is het 27 december al weer bijna kerst dus ja dan moet je er toch maar even langs ;-)

En op de terug weg kwam ik dus langs de meest Noordelijke IKEA, waar mijn Noorse vrienden naar op weg waren. Kon het natuurlijk niet laten om heel even te stoppen. En een gids te halen. Maar wat maakte mijn dag helemaal tot een top dag, ze hadden daar zowel de Zweedse als de Finse gids, hoe mooi is dat. Het grappig is dat deze IKEA in de rough guide wordt genoemd. Om dat hij de meeste Noordelijke is en er mensen vanuit Noorwegen, Zweden, Finland en Rusland naar deze IKEA komen. En er stonden ook echt Russiche auto's daar. Heel apart. En 1 Nederlandse ;-)

En toen was donderdag een toevallige leukigheid ik ben nl naar Marjan en Wim gegaan (de ouders van Stefan). Zij zaten in hun huisje in Zweden wat dan maar weer 280 km rijden was van waar ik op dat moment was en het was in de richting waar ik naar toe moet. Wat een heerlijkheid, een huis met een bed en een douche en een wc en een tafel met stoelen en een bank en zon, heel veel zon. Sterker nog mijn bed had z'n eigen huis. En ik ben helemaal verwend, werd voor me gekookt, de meest lekkere dingen. Wat een luxe allemaal zeg. Ze hebben me meegenomen om de omgeving te zien. Eerst zijn we naar Bjuröklubb geweest naar het graf van de jonkvrouw. Dat was wel heel mooi qua stenen. Niet echt een graf hoor maar enorm mooie rotspartijen met enorm mooie kleuren. Daarna zijn we naar de vuurtoren gereden. Heel grappig want de vuurtoren is maar heel klein, eigenlijk alleen maar de lamp maar hij staat hoog op een berg. Dat is toch slim bedacht. Nog even naar Lovänger. Dat is het grootste dorp hier in de buurt want het is hier wel weer helemaal aan het einde van de wereld. Wat daar heel grappig was, was dat er allemaal hele kleine huisjes staan. Die huisjes werden vroeger (in de winter) gebruikt door de mensen uit de omgeving om te slapen op zaterdagavond om op zondag naar de kerk te gaan. En nu kun je ze huren als vakantie unit, heel cool.

's Avonds ben ik nog met Wim op elanden safari geweest maar we hebben er niet eentje gezien. Bizar gewoon maar wel weer veel mooiigheid. Prima omgeving om je vakantiehuis te hebben zullen we maar denken.

Vrijdag was ik nog bij Marjan en Wim en zijn we naar Skelleftea geweest. Eerst nog even naar de skihelling in Burea voor het uitzicht. Was zeker mooi. Het is zo grappig hier (als in Noord Noorwegen en Zweden) dat je opeens zomaar een skihelling tegenkomt. Een stuk bomen gekapt en een stoeltjes lift en skiën maar. In Noorwegen kwam ik ook nog wel eens een skispringschans tegen. Heel apart allemaal. In Skelleftea zijn we ook nog even op de skihelling gaan kijken maar die was iets minder. We zijn Skelleftea ook nog even in geweest en daar was het kermis. Wat een drukte maar wel gezellig. Leuk hoor om te zien. Heel veel eettentjes, het leek Nederland wel. Toen we terug reden begon het te regenen en mijn was hing buiten. Volgens Wim zou het bij het huisje niet regenen, zeker niet. Nou als dat geen regen was toen we bij het huisje kwamen weet ik het niet meer. Maar gelukkig werd het niet zo lang daarna droog en konden we weer buiten zitten want het was toch wel lekker. Maar uiteindelijk werden we door de muggen naar binnen gejaagd.

En vrijdagavond hebben we Jansons gegeten. Typisch Zweeds. Aardappels, uien, sardientjes en slagroom uit de oven. Klinkt misschien niet zo jummy maar was het zeker wel. En lekker aardbeien met slagroom toe. De aardbeien zijn hier zo lekker, echt de lekkerste ooit. Nog even met de hond gewandeld en weer geen elanden. Die beesten zijn stom heb ik besloten. Vind rendieren veel leuker. Ben helemaal fan van de rendieren. Ze zijn zo lekker sullig.

Zaterdag was het tijd om weer verder te gaan. Helaas helaas.... Ben heerlijk bijgekomen bij Wim en Marjan het was echt even helemaal vakantie. Hoefde niet te rijden, werd voor me gezorgd, hoefde niet met mijn zooi te slepen, lekker in een bed en redelijk goed weer. Heerlijk!! Maar ik ben naar Umea gegaan. Stukje Zuidelijker ~100 km. Leuk stadje. Echt een stadje met winkelstraatjes, niet zoveel van die winkelcentra. Gezellig. En ze hebben daar een enorm tof museum. Er is een gedeelte openlucht museum. Een aantal van die oude huisjes en boerderijen waar mensen in de kleding van die tijd rond lopen en dingen doen die mensen in die tijd deden. Zoals de smid en de bakker. Er was ook een middeleeuwen festival. Was wel grappig, allemaal mensen gekleed in kleding van die tijd en demonstraties geven. En dan was er een heel binnen museum. Met verrassend mooie foto's van een locale fotograaf, een leuke ontstaan van de spoorwegen tentoonstelling (en dat op Anco's verjaardag dat kan natuurlijk geen toeval zijn ;-) ), een ski tentoonstelling (echt over de ski's), een wat leeft hier allemaal tentoonstelling, een hoe leeft men hier tentoonstelling en een foto museum. En daar werd ik wel zo blij van. Helemaal leuk, super mooie foto's. Leuk zo'n verrassing.

Nu zit op de camping, in mijn auto zoals van ouds. En er zijn heel veel oude Amerikaanse auto's want er was een optocht vandaag. Leuk hoor. De man die hier naast staat heeft ook een hele oude caravan en die heeft hij dan in de kleur van zijn auto gespoten. Mooi om te zien.

Toch nog even over het weer hoor. Deze week was redelijk, dinsdag, woensdag, donderdag en zaterdag waren droog en best goed weer. Dus het gaat de goed kant op. Gewoon door blijven duimen enzo. Veel mensen hebben gereageerd op mijn blog van vorige week dat ik niet moet opgeven, dat ben ik ook niet van plan hoor. Ik probeer alleen zoveel mogelijk droog weer op te zoeken en als dat er niet meer is dan kom ik naar huis. Dit betekent overigens wel dat er van mijn reisplannen ondertussen geloof ik helemaal nix meer over :-). Maar goed vorige week had ik het heel slecht en vond ik het ook echt niet leuk meer. Na een week van veel droog en zon ziet het er wel weer zonniger uit.

Maandag ga ik naar Finland, spannend. Ik ben benieuwd en volgende week zaterdag dan plaat is mijn blog vanuit een hotel met Laura op het bed naast mij :-). Ik zeg 5 dagen hotel is een heel goed vooruitzicht en gezellig met Laura op stap heb ik zin in. Gaat helemaal goed komen. En Tante Hannie en Ome Gerard ik heb de overtocht Turku-Stockholm geboekt hoor. Heb nu al pijn in mijn buik als ik er aan denk dat ik 11 uur op een boot moet zitten maar ja dacht kan het toch gewoon niet niet doen. Ik laat het jullie weten hoe het was.

Tot volgende week.

Bye
Astrid